1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer

Моҳипайкар Кўсем Султон Усмоний Султон Аҳмаднинг рафиқаси

Ҳуррам Ҳасаки Султон Сулаймон Қонунийнинг аёли

Никоҳда хурсандчилик қилиш

 

 

 

Шу нарсани тушуниш керакки, Ислом ижтимоий воқеъий диндир. У қолоқлик, қайсарлик такаллуф ва машаққат дини эмас, балки бағрикенглик, улуғлик ва енгиллик динидир. Ҳолат­муносабатларга ўз таърифини келтиради, кунларга, замонларга ўз вазнини қоим қилади. Ҳамма замон ва маконларга муносиб келадиган ҳукмларни чиқаради. Мисол учун, хурсандчилик ва шодонлик билан, ғам ва қайғу бир-бирига тескари нарса. Инсонларга хурсандчилик қилиб туришган вақтида ўлимни эслатишимиз ва маййитни қабрга кузатаётганларга турмуш қуриш фойдалари ҳақида насиҳат қилишимиз тўғри иш бўлмайди. Аллоҳ таоло айтади: 

 «Кимга ҳикмат берилган бўлса, бас, муҳаққақки, унга кўп яхшилик берилибди» (Бақара сураси, 269)