Ўгай она қандай бўлиши керак?

• 

Ўгай она боланинг ўз онасидек бўла олмаслигини билиши, табиий ҳаракат қилищи керак. Болага ўзини қабул килдириб, ишончига кириши лозим.

Сиз Африкадаги очликдан азоб чекаётган инсонларни, уларнинг жабрдийда болаларини кўрганмисиз? Мен ҳам Африкага бормаганман, аммо шундай кишиларни кўрганман. Болалар африкалик бўлмасалар-да, улардан баттар аҳволда эдилар. Бири 5, иккинчиси 6 ёшдаги қизалоқлар эдилар булар. Газеталарда эълон қилинадиган очликдан қирилаётган инсонларнинг суратларига ўхшар эдилар. Сўлғин чеҳра, бўртиб қолган суяклар, ҳар-ҳар жой тўкилган сочлар, қийшайган тишлар, қилтиллаб турган оёқлар. Энг даҳшатлиси болаларча қувонч акс этиши керак бўлган маъсум чеҳралар қиркдан ошган кишининг ажинлар тўлиб тошган гозидек эди. Саволларга бир-икки сўз билан жавоб берар эдилар. Бунинг устига касалхонада даволаниб ҳам чиққан эдилар. Уларни кўриб, такдирлари ҳақида эшитиб, инсон эканлигимдан ҳижолат бўлдим. Чунки улар бир хайрия ташкилотининг ҳомийлигида эдилар.

Эсра ва Зайнаб оғир касаллик туфайли оналаридан жудо бўлган эдилар. Маълум вақт ўтгач ота уйланишга мажбур бўлади. Гўёки болаларини ўйлаб уйланган эди. Бўлғуси она болаларини ўз болаларидек багрига босишга сўз берган эди. Очик чеҳрали бу махлуқсифат аёл турмуш қургандан сўнг ваъдаларни унутди. Болаларга етказмаган озори колмади. Дастлаб эри болаларини ҳимоя қилди. Аммо, устамон аёл болаларининг “айблари”ни отасига ҳам кўрсата олди. Болалар ўзларига ажратилган хонадан чиқмас эдилар. Ҳатто табиий эҳтиёжлар, ҳожатхонага чиқиш учун ҳам маълум вақт тайин этилган эди. Бошқа пайтда эса... Овқат танлаш, емайман деб инжиқлик қилиш ҳақида сўз ҳам бўлиши мумкин эмас эди. Олдларига қўйилганни ейишга мажбур эдилар. Эътироз қилишга ҳақлари йўқ эди. Тўйишга (аниқроги қаноат қилишга) мажбур эдилар. Оч қолсалар бошка кун тўядилар. Ўйнаб-кулиш, сайр қилиш деган гаплар қаёкда?! Катта фидойилик кўрсатиб (!) уларга хона ажратдилар. Нима килсалар шу хонадагина қилар эдилар. У ҳам ҳеч нарсага тегмаслик, хонани тўзғитмаслик шарти билангина мумкин эди. Акс ҳолда тозалаш, тартиб келтириш жазоси қўлланилиши тайин эди.

Болалар шу азобда бир неча йилни ўтказдилар. Аҳволлари аянчли эди. Тез-тез касал бўлганликлари учун ўгай она улардан кутилиш чораларини қидирар эди. Диндор бир оила болаларнинг жонига оро кирди. Энг ачинарлиси шунда эди-ки, ўгай она ўзининг болаларига бундай муомала қилмас эди. Диндор оила бошлиқлари болалар руҳиятини олдинги ҳолга келтириш учун нима қилишлари кераклигини сўраш учун ҳузуримга келган эдилар.

Уларга бир жабрдийдаларнинг ҳоли африкалик оч нора-сидаларникидан ёмонрок эканлигини тушунтирдим. Чунки у ерда фақат егулик танқйс. Буларга эса меҳр ва ишонч қа-ҳатчилиги. Уларнинг болалиги асло бўлмаганди. Энди эса меҳрга кўмилиш, тенгдошлари билан бирга бўлиш, ўйинчоқ-ларни тўйиб-тўйиб ўйнаш, истаганларича елиб-югуриш, инжиқлик қилиш имкониятларидан фойдаланишлари керак эди. Болаликдан ниманики асраб кола олсалар улар учун катта фойда эди. Қизларни ўз ҳимоясига олган оиланинг иши жуда қийин эди...

Ҳамма ўгай оналар ҳам бундай эмас, албатта. Хадича хоним ўгай, аммо фидойи оналардан бири эди. Ўгай боласини ўз боласидек кўрар, у учун ҳар қандай хизматга ҳозир эди. Бир куни кабулимга келиб шундай дели: “Доктор, маслаҳатингизга муҳтожман. Икки боламнинг бири эримнинг биринчи оиласидан. Иккаласини ҳеч қачон ажратмадим, ишонинг. Баъзан ноўрин ишлар бўлганида ҳам унга аччиқланмадим. Аммо нима бўлганда ҳам ўгай онаман. Ҳеч нарсани аямай, камситмай катта килсам ҳам баъзи муаммоларни четлаб ўтолмадим. У менинг ўгайлигимни билмайди ҳам. Ҳозир у 7 ёшда. Ўгайлигимни унга айтайми ёки яна бироз кутайми?”.

Дарҳақиқат Хадича хоним ниҳоятда самимий аёл эди. У катта фарзандини ҳам бутун қалби билан севар, унга онасизлик дардини чектирмас эди.

Ойша хоним ҳам шундай олийжаноб ўгай оналардан бири эди. Ўрхон 5 ёшга тўлганида онаси бошқа эркак билан кочиб кетди. Отаси ишлар, болани парваришлашга имкони йўк эди. Уйланишга мажбур бўлди. Ойша хонимга болага яхши муносабатда бўлишни шарт қилиб қўйди. Ойша хоним шундай жавоб қайтарди: “Ўрхон етимлар қаторида, мен унга, албатта яхши қарайман. Мен болаларни яхши кўраман”.

Йиллар ўтиб Ўрхон билан учрашдим. “Доктор, менинг онам Ойша хоним. Ўз онамни яхши эслай олмайман. Катта бўлганимда мени излаб келди Ойша хонимни ўз онамдан ортик кўраман. Оллоҳ ундан рози бўлсин” деган эди.

Аслида ўгай она бўлиш осон эмас. Ўгай оталардан кўп шикоят қилмайдилар. Чунки эркак киши ишда бўлади, бола эса онанинг ёнида қолади. Қолаверса она дилбандини ўгай отага хўрлатиб қўймайди.

Ўгай оналик эса машакқат. Ҳар қандай она ҳам жаҳли чикканида боласини койийди, уриши ҳам мумкин. Ўгай бола буни кўнглига олади, ўгай онага “золим” сифатини беради.

Энди ўгай она жаҳлини сездирмасликка, индамасликка карор қилади. Қарабсизки, бола ҳаддидан ошиб, онани азобга қўяди. Феъл-атворини билмаган болани тарбиялаш осон эмас. Ўгай онада ишончсизлик, иккиланиш пайдо бўлади. Бола “Сенинг аралашишга ҳақкинг йўқ, сен менинг онам эмассан. Қаердан пайдо бўлдинг? Ҳали дадам келсин, айтиб бераман, кейин кўрасан” дегач ора бузилади, муаммолар ортади. Ота ҳам аросатда. Ўгай онани койий деса бола ёмон кўриниб қолади. Индамай деса вазият янада чигаллаши мумкин. Нима қилишни билмайди шўрлик.

Ўгай она шуларни ёдда тутиши лозим: у ҳеч қачон туққан она ўрнини боса олмайди ва ундай ҳаракат қилишга уриниш беҳуда эканлигини англаши даркор. Бола ўгай онанинг ҳаракатларида сунъийлик сезмаса унга ишониши, кўникиши осонлашади. Орадаги шубҳа йўколади. Болани ўз онасидек севиб, ранжитмасдан жаҳлини кўрсатмасдан катта қилиб бўлмайди. Ўртадаги муносабатларда самимий ва сабрли бўлган ўгай онани ўгай фарзандлар осонроқ қабул қиладилар.

Сабҳат Бозорова тайёрлаган